“In de coronatijd ging ik veel wandelen”, zegt Colette. “En telkens hoopte ik op een eureka-moment. Zo nam ik op die wandeltochten allerlei blaadjes en bloemen mee. Die ik net als vroeger in boeken te drogen legde. En als ik die boeken na een tijdje opende, realiseerde ik me hoe gaaf dat er eigenlijk uitzag. Zodoende kocht ik allerlei plantenpersen en maakte creaties voor aan de muur. Dat was veel werk, maar het sloeg aan. Toen dacht ik, ook al ben ik niet echt een sieradenmens: zou het niet gaaf zijn om de prachtige details van blaadjes en bloemen in sieraden te verwerken? Door héél veel tutorials te zien, heb ik mijzelf in een jaar tijd iets compleet nieuws aangeleerd.”   

Ik sloeg er helemaal in door
Er was meteen veel belangstelling voor de eerste serie sieraden, vertelt Colette: “Die bevestiging was leuk. En omdat BeLeaf Art (zo heet de sieradenlijn) zo goed ging lopen, heb ik besloten er écht voor te gaan. Ik ging meer en meer experimenteren en verkocht het eerste jaar bijna alles wat ik maakte. Ik sloeg er helemaal in door. Plukken, persen, in mappen stoppen en dan vervolgens één of twee weken alleen maar creëren. In één hanger zit heel veel tijd, geduld en precisie. Ik heb me gespecialiseerd in bijzondere details en bladpatronen die ik in sieraden verwerk en in eco epoxy giet. Met tien tot vijftien hangers ben ik zeker drie dagen bezig. Na anderhalf jaar was ik zwaar overwerkt en vroeg ik me af wat ik mezelf had aangedaan, maar ik zette door.”        

Een obsessie
Inmiddels heeft ze naar eigen zeggen een behoorlijke obsessie ontwikkeld. “Overal waar ik kom, zoek ik naar bloemen en planten, bekijk ik de lijnen en structuren. Of ik nu in een lunchtentje ben of bij mensen thuis, ik voel overal aan de planten die op tafel staan. Ik wil alles hebben voor mijn sieraden.” Ook haar omgeving heeft ze met haar obsessie ‘besmet’. “Mensen bewaren van alles voor me. Ik krijg veel. Dat vind ik zó leuk. Veel komt uit Nederland, maar ik heb bijvoorbeeld ook al bloemen uit Portugal ontvangen. Kennissen uit Zweden vertelden me onlangs dat je daar mooie mossoorten hebt die niet in Nederland groeien. Die bewaren ze dan.” 

Precisiewerk
Grappig genoeg was Colette nooit van de details. Dat ze nu zulk precisiewerk doet, vindt haar omgeving dan ook hilarisch. “Priegelwerkjes waren nooit aan mij besteed. 'Dat jíj dit aan het doen bent', zegt mijn omgeving. Maar het past bij me. Ik weet ook steeds beter wat bruikbaar is, alhoewel sommige bloemen en blaadjes mij blijven verrassen. Want het is altijd weer de vraag hoe ze uit een plantenpers komen. In een orchidee zit bijvoorbeeld veel vocht. Het duurt weken voor een orchidee droogt en vaak verdwijnt dan ook nog eens de kleur. Allemaal dingen waar je rekening mee moet houden. Momenteel focus ik veel op de kleuren roze en groen, en blaadjes waarin je de nerven goed kunt zien. Die zijn populair. Mensen vinden het vaak leuk om te weten waar ik iets heb geplukt. Dat persoonlijke element, het contact met de klanten, is precies waarom ik geen grote producties zou willen draaien.”        

Unieke sieraden
De ambitie om uiteindelijk een eigen winkel te openen, heeft Colette niet. “Ik verkoop mijn sieraden nu via mijn webshop en op vier locaties. Ze hangen bijvoorbeeld in een retreatcentrum in Portugal, en op Camping Buitenland van onder anderen Floortje Dessing. Op toffe plekken dus. Daar ben ik ook selectief in. Stiekem voelt het alsof ik mijn roeping heb gevonden. Ik heb inmiddels vaak bevestigd gekregen hoe gaaf het is wat ik maak. Dat geeft motivatie om door te gaan. Het mooie is ook: geen enkel sieraad is hetzelfde. Ze zijn allemaal uniek.”