Waar komt jouw pindakaas-fetisj vandaan?
“Van oorsprong ben ik een boerenjongen. Hard werken op het land, en dan brood met pindakaas. Ik experimenteerde al langer met verschillende smaken. Ik smolt karamel of sloeg het stuk met een hamer – die splinters bleken scherp als glas! Zo heb ik al heel wat smaakvariaties gemaakt.”

Dilemma: nooit meer pindakaas op brood, of altijd?
“Altijd!”

Je kunt er naar het schijnt zelfs kauwgom mee uit kleren halen…
“Ja, en ik heb wel eens gehoord dat het ook goed werkt als shampoo. Maar sorry, hoe gek ik ook ben op pindakaas, ik ga me er niet mee insmeren.”

Wanneer wist je: ik start een pindakaaswinkel?
“Toen ik me realiseerde dat mijn lange smalle woning aan de Czaar Peterstraat in Amsterdam heel geschikt was voor een winkeltje-aan-huis. Opeens zag ik het voor me: een winkeltje met alleen maar pindakaas, in allerlei unieke smaken. Dat is gelukt. En ik woon er nog steeds zelf.”

Jij durft: schaarse woonmeters in hartje Amsterdam opgeven?
“Ja, inderdaad. Ik vind het gewoon te leuk. Ik geniet hier elke dag, het lééft. Het begon allemaal aan mijn keukentafel, de pindakaas stond op een gegeven moment tot aan mijn bed en kostte mijn relatie. Maar ik heb nu wel een heel mooie pindakaaswinkel!”

Michiel laat een paar toeristen binnen om te schuilen voor de regen. Slim: eenmaal binnen willen ze ook wat kopen.

“Tja, dit is dus typisch. Als ik hier thuis achter de winkel aan het werk ben, en ik zie door de etalage mensen buiten staan in de regen, dan móet ik gewoon even open doen. Dat leidt soms wel af, maar ik vind het ook nog steeds mooi om zo dicht op het vuur te zitten.”

Wat heb je ze verkocht?
“Vier minipotjes pindakaas van twee porties elk. Leuk om te proberen.”

Je verkoopt ook merch: zwarte PINDABAAS-truien. Wie lopen daarmee? 
“Nou, dat wisten wij vooraf niet, maar in de Indonesische gemeenschap noemen veel mensen elkaar onderling ‘pindabaas’. Daar sloeg die trui enorm aan. Voor ons is het een leuke manier om onze boodschap te verspreiden. Onze missie is: pindakaas op het voetstuk zetten dat het verdient.”

Hoeveel verkooppunten heb je nu?
“We hebben 12 eigen winkels en zijn op 800 plekken in-shop te koop. We focussen vooral op dat laatste: het uitbreiden van het aantal verkooppunten in andere winkels.”

Wat is jullie strategie? Laatst zag ik zelfs een schap met jullie potten in een vintage-winkel!
“Eerlijk? Zo’n adres zouden we uit onszelf niet snel benaderen. Maar we geloven enorm in de kracht van verhalen vertellen. Dus als een winkeleigenaar enorm fan is van ons product en ons graag verkoopt, zijn we daar enorm blij mee.”

Waar wil jij je broodbeleg wel méér aansmeren?
“Bij bedrijfskantines en hotels. Die lopen nu nog achter als het gaat om lekkere pindakaas. Je krijgt daar ofwel kleine plastic cupjes, of grote potten waar iedereen met zijn mes in hengelt – brrr!”

Hoe ga jij die markt veroveren?
“Met een dispenser waarbij je onze pindakaas heel precies kunt doseren, dat duurzaam is en er goed uit ziet. Dat was een hele toer om te ontwikkelen maar is gelukt: we hebben ‘m zonet gepresenteerd. Nu moeten we zorgen dat mensen ‘m te zien krijgen.”

Jullie waren laatst op tv bij Dragon’s Den. Hoe is dat afgelopen?
“We zijn daar wel in contact gekomen met investeerders, maar hebben er toch vanaf gezien. We zijn vrije jongens, liggen bewust niet in de supermarkt omwille van onze kwaliteit en manier van werken. Daarom zijn we extra blij met alle winkeleigenaren die onze producten willen helpen verkopen. Dan moet je flexibel zijn.”

Wat zou je doen met een miljoen?
“Ik heb één grote droom, maar daarvoor is zelfs ‘n miljoen niet genoeg. Ik zou graag de hele pindakaasketen zelf regelen – van de teelt tot op de boterham. Om zo de allerlekkerste en meest verantwoorde pindakaas te kunnen maken.”

En hoe beleg jij je boterham als je ooit stopt met werken?
“Ha, ik moet je bekennen dat ik financieel alles heb ingezet op mijn zaak. Wat die gaat opleveren, bepaalt mijn oude dag!”