“Mijn grootvader is degene geweest die, naast zijn werk als kapper en grimeur, begon met het verhuren van kostuums. Zo is de basis ontstaan van wat Hoppezak nu is: een bedrijf waar je terecht kunt om er voor de meest uiteenlopende gelegenheden helemaal ‘in stijl’ uit te zien. Die kostuumcollectie van mijn grootvader is inmiddels uitgebreid tot een magazijn van 1500 vierkante meter, het staat werkelijk propvol. Veel collecties hebben we overgenomen van toneelverhuurbedrijven die stopten. Ook krijgen we regelmatig kleren van mensen, bijvoorbeeld uit de jaren 60 en 70. De avondkleding kopen we in. Dan moet je denken aan smokings, rokkostuums en jacquets. Helemaal in een studentenstad als Leiden is daar altijd wel behoefte aan.”

Feest in Versailles
“Het was voor mij heel logisch dat ik verder ging met Hoppezak. Als kind ging ik al mee met mijn vader. Prachtig, al die verkleedpartijen. Toch vind ik het mooiste van mijn werk het contact met klanten. Echt iedereen klopt bij ons aan. Bijna altijd gaat dat om een feestelijk evenement. Zelfs de koning kwam hier nog in z’n studententijd. En vaak komen de kleren retour met de mooiste verhalen. Gisteren nog, kreeg ik twee japonnen terug, die twee dames hadden gehuurd voor een feest in Versailles. Zij kwamen trots hun filmpjes laten zien. Ontzettend leuk toch?”

Te leuk om te stoppen
“Voorlopig ga ik nog wel even door met Hoppezak, ik ben dit werk nog lang niet zat. Concurrenten zijn er niet zoveel: er is eigenlijk niemand die nog zo’n collectie beheert. Er komt wel veel bij kijken. Wassen, strijken, repareren, we doen het bijna allemaal zelf en dat ga ik fysiek ook merken. Ik ben nu 61 en het zou mooi zijn om eens naar opvolging te kijken. Mijn kinderen hebben inmiddels andere plannen. Prima, maar ergens is het jammer dat er in de toekomst misschien geen Hoppezak meer is die de zaak overneemt. Als ik wil stoppen met werken, zal ik de collectie van de hand moeten doen. Maar daar denk ik liever nog niet aan. Daarvoor is dit werk voorlopig nog veel te leuk.”